Iilan nalang sila..

sabi nga nila marami daw akong kaibigan at kakilala, masaya naman ako dun pero ngayon ko nararamdaman na iba pa din ang saya ng may tunay na kaibigan yung tipong masasabihan mo ng mga sekreto at problema, yung  mapapagkatiwalaan mo, yung hanggang makinig sayo. Ngayon, ramdam ko na iilan lang talaga ang matatawag kong tunay na kaibigan, hindi na katulad dati na kapag malungkot o masaya ako may maaari akong masabihan nun, parang ngayon naglaho na, hindi ko alam kung bakit. Tapos parang mas masaya pa kong mag kwento sa mga taong malalayo sakin, siguro nga dahil malayo sila at thru text o tawag lang ang aming communication hindi akong nahihiyang magkwento sa kanila. nakakamiss ang mga panahong madami akong nakakausap pero mas okay na din naman ngayon na kahit uunti lang sila atleast sila yung mga taong talagang nakaclose ko at hindi ako mahihiyang mag open sa kanila..